enflasyonemeklilikötvdövizakpchpmhp
SON DAKİKA
00:59 Fransa ve İsviçre’de nükleer santraller aşırı sıcak nedeniyle vites düşürdü
00:57 Türkiye – Türkmenistan arasında ticaret hacmi yılın ilk altı ayında yüzde 26,3 arttı
00:47 Derin yoksullukla mücadele hikâyesi
00:34 Marmara Bölgesi’nde işverenler istihdamda olumlu hava bekliyor
00:30 Antalya Büyükşehir Belediyesi’nin tarımsal sulama projeleriyle atıl vaziyette bulunan tarım arazileri suyla buluştu…
00:20 Fransa yumuşak gücünü artırmak için ‘diplomatik rezerv’ başlattı
00:15 İtalya, AB üyesi olmayan ülke vatandaşlarına 500 bin iş vizesi verecek
23:31 Cumhurbaşkanı Yardımcısı Yılmaz, doğurganlık hızındaki düşüş ile yaşlanan nüfusa dikkati çekti
23:18 Hafta sonu hava sıcaklığı mevsim normallerinin üzerine çıkıyor
23:00 MİT Başkanı Kalın’dan Hakkâri, Yüksekova ve Çukurca’ya ziyaret
22:46 Bakan Yumaklı: Lütfen dışarıda ateş yakmayın
21:49 Başkent Ankara’da 17. Türkiye Gitar Buluşması!
17:29 KADEM Kocaeli Temsilciliği’nden “Aşurede Buluşalım” Etkinliği
17:10 Bölge Organizasyonuna yeni soluk!
10:35 CHP Kocaeli Milletvekili Prof. Dr. Kanko’dan Tarım Bakanı’na Sert Tepki: “Pestisiti Gizlemek, Milleti Zehirlemeye Ortak Olmaktır!”
10:08 İletişim Başkanı Altun: Özgür Özel’in ifadeleri toplumsal barışı zedeleyen ciddi bir sorumsuzluktur
09:53 AK Parti Sözcüsü Ömer Çelik’ten, CHP Genel Başkanı Özgür Özel’in açıklamalarına tepki
09:48 6 kıtaya karavan satıyor
09:40 Bakan Tunç: Kamu düzenini bozan eylemler, ifade özgürlüğü hakkı kapsamında değerlendirilemez
09:31 Ulaştırma ve Altyapı Bakanı Uraloğlu, “İran-İsrail çatışmaları nedeniyle İran’da kalan uçaklar, Türkiye’ye geri getirilecek”
TÜMÜNÜ GÖSTER →

Kemalistlerin Bozulan Kimyası

Kemalistlerin Bozulan Kimyası
1 Eylül 2021
966
A+
A-

Kemalizm, Türkiye Cumhuriyeti’nin sadece resmi ideolojisi olarak değil, modernlik projesi olarak da işlev görür. Beyaz Türklerin, endişeli modernlerin, modernist Türklerin yaşam rehberine, doğru-yanlış cetveline dönüşür.

***

Kemalizm, doğduğu günden bugüne kendisini bir tür “yerlilik arayışı” olarak takdim eder. Yerlilikten ne anlaşıldığı dönemin koşullarına bağlı olarak değişse de, Kemalizm her daim bir “millilik” vurgusuyla öner çıkar. Recep Peker’in konuşmalarından İlhan Selçuk’un yazılarına kadar hemen her zeminde kendisini “Misak-ı Milli”nin çıkarlarının yegâne temsilcisi olarak sunar. 1930’ların Kemalistleri de 2000’lerin Kemalistleri de, kendileri dışındaki bütün ideolojik pozisyonları “yabancı” ve “zararlı” addeder. Bununla birlikte Kemalizm özünde Batıcı bir siyasi tahayyüle dayanır. Kendisini Batı’dan ayrıştırmaya, özerk bir varlık alanı inşa etmeye çalışsa da Türkiye’nin sorunlarının çözümünü Batı modelinin uyarlanmasında görür. Her ne kadar “teknik bir uyarlama stratejisi”nden yana olsa da, Batı’ya duyduğu hayranlık buna engel olur. Batı modeli, gündelik hayattan politikaya, ekonomiden kültüre farklı sahalarda yeniden üretilir.

Bu yönüyle Kemalizm, Türkiye Cumhuriyeti’nin sadece resmi ideolojisi olarak değil, modernlik projesi olarak da işlev görür. “Beyaz Türkler”in, “endişeli modernler”in, “modernist Türkler”in yaşam rehberine, doğru-yanlış cetveline dönüşür. Siyaset, ekonomi, toplum, kültür, sanat, eğitim vb. alanlar kötüden iyiye doğru bir dönüşüm yaşayan ya da yaşaması gereken, iyilik ve kötülük güçleri arasında bir mücadelenin olduğu alanlar olarak görülür. Bizden olanlar ve olmayanlar ayrımı son derece net bir biçimde yapılır.

* * *

Kemalizm, kendi tarihinde birçok ciddi sarsıntıyla karşı karşıya kalsa da, en büyük travmayı 2002 sonrasında AK Parti iktidarı ile birlikte yaşadı. AK Parti, Kemalistleri ciddi çelişkilere düçar etti. Her şeyden önce Kemalistler zihinsel netliklerini yitirmeye başladılar.

Bugün Kemalistlerin, yıllarca iç düşman olarak gördükleri “irtica” ve “bölücülük” karşısında aldığı tutum, bu kafa karşılıklığını açıkça ortaya koyuyor. Kemalistler, bu tehditleri, 1930’larda ve 1990’larda yorumladıkları şekliyle bir özgüven psikolojisi içerisinde yorumlamaktan mahrum durumdalar. Her iki dönemde de Kemalistler, bölücülük ve irticayı “iç tehdit” olarak görüyor ve bu iki unsuru birlikte değerlendiriyordu. “Beyaz” ve “Türk” olmayı mümkün kılan şey, “Kürt”(çü) ve “İslam”(cı) aktörleri birlikte ötekileştirebilme kapasitesiydi. Bölücülük ve irtica tehditlerinin bir arada değerlendirilmesi ve söylemsel olarak aynı zeminde ötekileştirilmeleri Kemalistlere son derece geniş bir hareket alanı sağladı. “Bölücü”lerin ve “mürteci”lerin aynı mahiyette görülmeleri, Kemalistlere bir siyasal meşruiyet sahası açtı. Kemalist devletin 1990’larda uyguladığı kaba kuvvet, irtica ve bölücülük düşmanlarının bir aradalığı algısıyla sağlanabildi. Böylelikle birinin görünmez hale geldiği dönemde diğeri görünür hale getirilebiliyor rejimin tehdit altında olduğu algısı her daim canlı tutulabiliyordu.

1996 yılının son MGK toplantısında Oramiral Güven Erkaya’nın şu ifadeleri 28 Şubat darbesine giden yolun taşlarını döşemişti: ‘‘Bağımsız bir Kürt devleti kurmak isteyen PKK gibi aşırı dinciler de Türkiye için büyük bir tehlike yaratmaktadırlar. İran’daki İslam devriminden esinlenerek Türkiye’de bir Türk-İslam cumhuriyeti, bir İslam devleti kurma eğilimleri var. Bu eğilim, üstelik belli bir partinin temsilcilerinin temel hedefi haline gelmiştir. Milli Güvenlik Kurulu, bu durumda irtica tehlikesini incelemeye almalıdır.” Bu da 1990’larda Hürriyet gazetesinde yapılan bir haber örneği: “Erbakan’ın yakın dostu Şeyh Osman’ın örgütü ile Barzani’ye düşman olan yeğeni Şeyh Ahdam Barzani’nin birlikleri, Kuzey Irak’ta PKK’nın yanında Mehmetçiğe karşı savaşıyor. PKK militanlarıyla omuz omuza çatışmalara katılan şeriatçı gruplar peşmerge karakollarına da saldırdı.”

1990’ların dünyası böyleydi. Kemalist hegemonyayı mümkün kılan bu hayali ittifak varsayımıydı. Fakat ne zamanki ötekileştirilen unsurlardan bir tanesi, meşru bir yolla ülkedeki egemenlik ilişkilerini kendi lehine şekillendirdi işte o vakit Kemalistler söylemsel bir boşluğa yuvarlandılar.

Ne var ki Kemalistler, zihinsel netliklerini yitirseler de sınıfsal ve kültürel kaygıları nedeniyle inat etmeye devam ediyorlar. Bir bastırma politikası uyguluyorlar. Bu bastırma politikasının izlerini Kemalistlerin etkili olduğu medya organlarında açıkça görebiliyoruz.

O nedenledir ki, yıllar yılı “bölücü terör örgütü” karşıtı yayın yapan kuruluşlar Kobani eylemlerinden bu yana PKK’nın söylemleriyle örtüşen yayınlar yapabiliyorlar. Bu bir yabancılaşma mı, yoksa siyasal bir sıkışma hali mi?

[Akşam, 18 Kasım 2014]; [Güncelleme 01 Eylül 2021]

[UHA Haber Ajansı, 01 Eylül 2021]

Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yukarıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.