TRT Radyo 1’in ‘Toplum Çevre İnsan’ adlı programın konuğu ünlü tarihçi ve yazar Yıldırım Ağanoğlu

1968 yılında İstanbul – Fatih’te doğdum. Babam Asım Ağanoğlu Yugoslavya’nın Prijepolje (Sancak) şehrinde doğmuştur. Dedem Ahmet Ağanoğlu 1932 yılında İstanbul’a göçetmiştir. Dedemin Kardeşi Aliya Agınçiç, II. Dünya Savaşı sırasında Prijepolje şehrinin belediye başkanlığını yürütmekteydi. Aliya Agınçiç, savaş yıllarının olumsuz şartları esnasında Sırplar tarafından öldürülmüştür. 1999 yılında vefat eden babam Asım Ağanoğlu İstanbul Belediyesi’nde memur olarak görev yapmaktaydı.

Annem Leman Ağanoğlu Yugoslavya’nın Üsküp şehrinde 1934 yılında doğmuştur. Anneannem Havva hanım Üsküp’ün Blatza köyünden, Dedem Mecit Bey ise Üsküp’ün Kopanitza köyündendir. Annemlerin ailesi ise 1955 yılında İstanbul’a göç etmişlerdi. Annem ve babam 1967 yılında İstanbul’da evlendikten sonra, ailenin ilk çocuğu olarak ben ve daha sonra 1974 yılında kardeşim Yıldıray Ağanoğlu dünyaya gelmiştir. Kardeşim halen Türkçe öğretmenliği yapmaktadır.

İlkokul eğitimimi Süleyman Hüsnü Paşa İlkokulu’nda, orta okulu Karagümrük Ortaokulu’nda, Liseyi ‘de Fatih Vatan Lisesi’nde bitirdim. 1985 yılında girdiğim İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümü’nden 1989 yılında mezun oldum. 1988 yılında T.C. Başbakanlık Devlet Arşivleri Osmanlı Arşivi Daire Başkanlığı’nda resmi olarak göreve başladım. Çeşitli birimlerinde çalışmaktan gurur duyduğum kurumumda 2004 yılından itibaren Rumeli Araştırmaları Grup Başkanı olarak görev yapmaktayım.

1989-1991 yılları arasında askerlik vazifemi Piyade-Asteğmen olarak Tekirdağ’da tamamladım. 1991 yılında evlendim ve iki erkek iki kız dört çocuk sahibiyim .

1996 yılında İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türkiye Cumhuriyeti Tarihi Anabilim Dalında Yüksek Lisansa başladım. “Türkiye’de Göç ve Göçmen Meselesi, Balkan Harbi Sonrası Örneği(1912-1914)” adlı tezimle yüksek lisansımı başarı ile bitirdim. Rumeli kökenli bir ailenin çocuğu olmam hasebiyle annem ve babamın anlattığı göç hatıraları daima ilgimi çekti. Bu olay tez konumu seçmemdeki en önemli sebeblerden birini teşkil etmiştir. 2000 yılında Marmara Üniversitesi Türkiyat Enstitüsü Cumhuriyet Tarihi Anabilim Dalı’nda başladığım doktora eğitimime, ülkemizde ilimden ziyade, sadece halktan gelen insanların önünü kesmek üzere getirildiğini düşündüğüm yabancı dil şartı yüzünden ara vermek zorunda kaldım. Bu durum sosyal bilimlerin önündeki en büyük engeldir. Bu sayede üniversitelerimizin tarih bölümlerinde doktora yapanların sayısı %80 azalmıştır.

İlim ile uğraşmak için illa da akademik kariyer gerekmiyor düşüncesiyle, Balkanlar ve Göç ile ilgili kaleme aldığım tebliğlerim ile Ulusal ve Uluslar arası birçok panel ve sempozyuma katılmaya devam ediyorum. Balkanlar ile ilgili tarihten günümüze bir kültür köprüsü oluşturmak ana gayesiyle yazdığım yazılarım çeşitli dergi ve günlük gazetelerde yayınlanmıştır. Ayrıca çeşitli radyo ve tv programlarına katılarak Balkanlar’daki gelişmelerden Türkiye kamuoyunu haberdar etmeye çalışıyorum.

1996’dan itibaren genel merkezi İstanbul Fındıkzade’de bulunan Rumeli Türkleri Kültür ve Dayanışma Derneği’nde aktif olarak sosyal ve kültürel faaliyetlerime devam etmekteyim. Derneğin kültürel aktivitelerinin yapılmasında elimden gelen gayreti göstermekteyim. Derneğimiz bünyesinde şahsım tarafından oluşturulan Rumeli Dokümantasyon Merkezi’ndeki kitap, makale, cd, kaset vs. dökümanların sayısı bakımından, Türkiye’deki Balkan kökenli dernekler arasında ilk sıradadır. Ayrıca mesleki olarak da İstanbul Sultanahmet’te bulunan Tüm Arşivciler Derneği’ne de üyeyim.