Almanya neden Çin’den ayrılmakta zorlanıyor?

Uluslararası Haber Ajansı (UHA) Avrupa Temsilciliğinin ‘TRT World‘ kaynaklı haberine göre, Avrupalı ​​yetkililer şimdi açıkça Almanya’nın Çin’e olan tek taraflı ekonomik bağımlılığından kurtulma ihtiyacı hakkında konuşuyorlar. 

Alman hükümeti geçtiğimiz günlerde otomobil üreticisi Volkswagen’e Çin’deki yeni yatırımlar için garanti vermeyi reddetti ve Asya gücüyle etkileşimin tüm yelpazesini incelemesini yoğunlaştırdı.

Ekonomik İşler ve İklim Koruma Bakanı Devlet Sekreteri Franziska Brantner’e göre , Almanya’nın ekonomik cephede daha fazla stratejik özerkliğe doğru ilerleme niyetinin bir yanda Rus, diğer yanda Çinli bir yönü var.

 “Uzun süredir şu ilkeye göre hareket ediyoruz: daha ucuz olan yerden satın alın,” diye vurguladı. Şimdi Avrupa ülkesinin yeni bir hammadde stratejisi ve tedarik zinciri çeşitlendirmesi üzerinde çalıştığını söyledi.

Almanya, nadir toprak elementlerinin ithalatı için Çin ürünlerine yüzde yüz bağımlı. EIT Hammaddeleri sektöründe dünyanın en büyük konsorsiyumunun başkanı Bernd Schafer, “Talepteki üstel büyüme nedeniyle, bu mevcut bağımlılığın daha da güçlenmesi riski var” diye uyarıyor.

Ancak Berlin’in insan hakları ihlalleriyle suçlanan ülkelerle geçmişteki ilişkileri, her zaman kârın ilkelere üstün gelmesini sağlamıştır. Berlin, eşit hakların ve adaletin savunucusu olmaktan çok hesapçı bir pragmatist olduğunu defalarca göstermiştir.

Ve stratejik bir özerklik oluşturma fikri Almanya’da herkesin hoşuna gitmiyor: Çin ile ticaret yapan Saksonya’dan yaklaşık 300 şirket, Çinli şirketlerle olan bağlantılarını genişletmek istiyor.

Ve bu, tüm siyasi risklere rağmen.

 Dresden Sanayi ve Ticaret Odası Genel Müdürü Lars Fieler, “Dünyanın başka hiçbir yerinde Çin ölçeğine bile yaklaşan bir pazar veya tedarik piyasasının olmadığı unutulmamalıdır” diyor.

En büyük ortak

Son on yılda Çin, Almanya’nın Avrupa dışındaki doğrudan yabancı yatırımların ikinci ve ilk tercihi oldu. Trend, 2008 mali krizinden sonra yükselmeye başladı.

Çin’deki Alman yatırımları, pandeminin başlangıcında, 2020’nin başında bir düşüş gösterdi, ancak daha sonra tekrar bir miktar büyüme gösterdi: Alman Federal Bankası’ndan alınan verilere göre, 2021’in sonunda, anakara Çin ve Hong Kong’da net DYY 6,4 milyar avroya yükseldi. Bu, pandemi öncesi rakamların neredeyse iki katı.

Durum Berlin’e fayda sağladı ve istihdamın artmasına yardımcı oldu. ÇHC’deki AB Ticaret Odası başkanı Jorg Wuttke, Almanya’da Pekin ile etkileşim yoluyla yaratılan milyonlarca istihdamı örnek olarak veriyor . Büyük resmin bir diğer unsuru ticarettir. Çin’e her gün 600 milyon euro değerinde mal ihraç ediyoruz. Çin her gün Avrupa’ya 1,3 milyar Euro değerinde mal ihraç ediyor.

Bununla birlikte, ilk karantina önlemlerinin ardından tedarik zincirlerinin bocalamaya başladığı 2020 gibi erken bir tarihte Almanya’da aşırı bağımlılıktan “kurtulma” çağrıları duyuldu. Pekin’in Covid-19’a karşı “sıfır tolerans” politikasını uygulamadaki mevcut adımları, yalnızca Avrupa fobilerini güçlendirdi. Çin ile Avrupa arasındaki ikili yatırım anlaşmasının düzensiz işleyişi ayrı bir rol oynamıştır.

Uzmanlar karamsar tahminlerde bulunuyor.

Saksonya Bakanlığı, “Çin’in 2,5 yıldır yolcu trafiğine kapalı olan sınırları ve birkaç büyük Çin kentindeki mevcut karantinalar, Avrupa-Çin ve Alman-Çin ekonomik ilişkileri açısından bu eğilimi güçlendirmesi muhtemeldir” dedi. Ekonomi Bölümü.

İthalat iğnesinde

Avrupa bürokrasisi, hammaddeler için yabancı tedarikçilere bağımlılığı azaltmak için halihazırda aktif olarak ortak bir program üzerinde çalışıyor. Bu, döngüsel ekonomiye artan yatırımın yanı sıra Avrupa alanlarının potansiyelinin kilidini açmayı da içeriyor.

Avrupa İç Pazardan Sorumlu Komisyon Üyesi Thierry Breton, “Üçüncü ülkelerden ithalat yapmayı ve orada ortaya çıkan çevresel ve sosyal sonuçlara göz yummayı tercih ediyoruz, ithalatımızın karbon ayak izinden bahsetmiyoruz” dedi .

Paradigma kayması, Çin ile ortaklığı etkilemekten başka bir şey yapamaz.

Ulusal düzeyde de Çin’e karşı bir politika değişikliği sürüyor. Sosyal Demokratlar, Liberaller ve Yeşiller tarafından temsil edilen Alman hükümeti koalisyon anlaşmasında Pekin’e kapsamlı bir yaklaşım geliştirme ihtiyacına dikkat çekti.

Belgenin yazarları, Pekin ile ilişkilerin sadece ortaklığa değil, aynı zamanda rekabet ve sistemik rekabete de dayanması gerektiğini kaydetti. Alman Dışişleri Bakanlığı şu anda bu “Çin” stratejisinin ayrıntıları üzerinde çalışıyor.

Ukrayna’daki savaş, bu politikanın temel ilkeleri üzerinde bir etkiye sahip olamaz. Bu nedenle, yayınlarından birinde MERICS düşünce kuruluşunun yönetici direktörü Mikko Huotari, Çin ile angajmanın Kremlin’e verdiği desteğin derecesine göre düzenlenmesi gerektiğini belirtti  .

Araştırmacı, “Pekin, sistematik olarak Avrupa yaptırım politikalarına karşı çıkarsa, Avrupa-Çin işbirliğinin temelinde ciddi çatlaklar ve hatta kırılmalar yaratma riskiyle karşı karşıyadır” dedi.

Ancak Çin’den uzaklaşmak, Almanya’yı özellikle enerji güvenliği konusunda ciddi stratejik çelişkilere maruz bırakmak demektir. Örneğin, fosil yakıtlardan uzaklaşma niyetini etkileyebilir.

Berlin, petrol ve gaza bağımlılığı azaltmak için nüfusu çatılarda güneş panelleri kullanımına alıştırmayı planlıyor ancak bu tür pillerin üretiminde kullanılan en önemli malzemelerden biri polisilikon. İronik olarak, küresel üretimin yüzde 40’ı Çin’de yerelleştirildi.

[UHA Haber Ajansı, 05 Temmuz 2022]